Nieuws

‘Buitenwaarts’

Zeer lovende recensie over

‘Artefact’ nr. 953 – Gapingen van mijn geest

Gepubliceerd op 14 april, 2019 in The Art Couch

Een kunstboek als kunstwerk. ‘Artefact’ nr.953 – gapingen van mijn geest, de mooiste manier om het werk van Hans Klein Hofmeijer te ontdekken

Posted By Frederic De Meyer

Kan een boek over kunst tot een kunstwerk opgetild worden?

Het is geen evidentie. Al te vaak worden van goede bedoelingen doordrenkte boeken over kunst, wat niet noodzakelijk hetzelfde is als een kunstboek, ontsierd door zinloos wollig woordgebruik en holle half-filosofische conceptuele teksten, geanimeerd door plaatjes die de oorspronkelijke werken in de verste verten geen recht aandoen. Nu goed, om eerlijk te zijn: veel hedendaagse uitgevers laten geen kans onbenut om het werk van een kunstenaar in alle glorie en originele genialiteit – zo die er is – weer te geven, steeds vaker op heel vernieuwende wijze.

Maar dan is er het boek ‘Artefact’ nr. 953 – Gapingen van mijn geest- van Hans Klein Hofmeijer.

Een boek over het werk van Hofmeijer, uiteraard. Getuige de bijzonder rijke iconografie waar het van vervuld is. Het gros van het werk van Hofmeijer bestaat daarenboven uit tekeningen, het helpt dus dat deze op het papier van een boek hetzelfde effect sorteren als het oorspronkelijke werk. Het biedt een tactiele ontmoeting met zijn werk die de lijfelijke confrontatie ermee evenaart, zo durf ik aannemen. De speelse plaatsing van de beelden in verschillende formaten helpt het ontdekkingsgenot tot een soort climax. Ik overdrijf nauwelijks.

Dan de teksten. Geschreven door bevriende kunstenaars, critici, bewonderaars en familieleden. Vergis je niet, het is geen hagiografie, geen zinloze opeenstapeling van lofbetuigingen ter grotere eer en glorie van de kunstenaar. Elke tekst belicht een persoonlijk beleefd aspect van de kunst van Hofmeijer, soms analytisch, soms emotioneel, soms in dichtvorm. Maar dat maakt, in combinatie met de werken zelf, het boek zo compleet en relevant. Je beleeft er de kunst van Hofmeijer, samen met de schrijvers, samen met de kunstenaar, samen met denkers die hij citeert en het werk van Hofmeijer nooit gezien kunnen hebben, vermoedelijk tot hun grote spijt.

De teksten worden doorspekt met gedachten en mijmeringen over kunst, van kunstkenners en denkers waar hij naar opkijkt, en met zijn eigen mijmeringen, die eerder reeds verschenen in publicaties, maar geen greintje van hun impact en inzicht verloren hebben. Ze doorprikken de teksten echter niet, lijken ze eerder te ondersteunen, te stimuleren. Ze bieden richting en duiding, zonder ooit zwaarwichtig te worden of te vervallen in futiliteit. Tekst en beeld vormen zo een ondeelbaar geheel, waarin beide elementen het geheel verheffen tot een kunstwerk an sich.

Is het een boek over de kunstenaar Hofmeijer? Uiteraard wel. Maar door de subtiele, zelfs elegante mix van diepgaande, verfrissende reflecties en heel persoonlijke interpretaties van het werk van Hofmeijer is het meer een boek over Kunst, dan een boek over de kunstenaar.

Een boek om langzaam en veelvuldig van te proeven. En om heel lang te koesteren.

» terug naar Nieuws