\u00a0<\/p>\n
Hans Klein Hofmeijer bedient zich niet al te uitbundig van kleur. Een enkele streep geel, een vlekje groen, verder beperkt hij zich tot alle schakeringen van aardetinten: Van bitumenzwart tot terra-rood en oranje.\u00a0<\/p>\n
Daarnaast is er blauw. Inktblauw.<\/p>\n
Blauw betekent voor de kunstenaar: \u201ceen plek die buiten het normale leven staat; voor het mysterieuze gedeelte van ons bewustzijn\u201d. Het is in de blauwe werken dat hij zich losmaakt van de werkelijkheid. We zien het transparant druipend opduiken in \u2018De titel bleef leeg \u2013 De achterkant<\/em> van de schilder\u2019 nr. 554<\/sup><\/em> uit 2003-2004 en in andere werken die in 2004 ontstonden tijdens een werkperiode in Mas de Charrou in Zuid-Frankrijk: kruisigingen, inktmannen en een zelfportret als hand.\u00a0<\/p>\n Het is het blauw dat Herman de Coninck bedoeld moet hebben, toen hij in een aan Jan Fabre opgedragen gedicht schreef:\u00a0<\/p>\n \u201cDe lucht is zo blauw als vergeetachtigheid \/ De lucht is zo blauw als blauwsel waarmee destijds \/ linnen werd gewassen om witter te zijn.\u201d<\/em><\/p>\n Fabre zelf verwees met het BIC-blauw in zijn werk naar het zogenaamde magische \u2018uur blauw\u2019. Het moment, diep in de nacht, dat precies de grens markeert tussen het steeds donkerder worden en de terugkeer van het licht. Het is het tijdstip van de dag waarop de meeste dieren (lees: insecten) actief zijn, ofwel copuleren.\u00a0<\/p>\n Dit lijkt haast in tegenstelling tot de betekenis van zuiverheid in de mantel van Maria. Maar zowel het sacrale, maagdelijk pure blauw, als het \u2018uur blauw\u2019 van Fabre, passen in de omschrijving van Hans Klein Hofmeijer: het mysterieuze gedeelte van ons bewustzijn. We zien nooit hemelsblauw in zijn werk, of zeeblauw. Nee, de kunstenaar verwijst met de kleur niet naar de natuur. Hij gebruikt inkt-blauw. De kleur van het schrijven, de kleur van het denken op papier.<\/p>\n \u00a0<\/p>\n Rebecca Nelemans (1967) is kunsthistoricus, auteur, tentoonstellingsmaker en gespreksleider. Zij leidde van 2011 t\/m 2015 de kunstgesprekken in De Pont Museum in Tilburg. Ze was directeur van diverse kunstuitlenen, werkte onder meer voor Museum de Beyerd, het Breda\u2019s Museum en het SMB in Breda, het Van Goghhuis in Zundert en het Noordbrabants Museum in \u2019s-Hertogenbosch. Ze heeft een brede kijk op hedendaagse kunst in historisch perspectief.<\/p>\n \u00a0<\/p>\n \u00a0<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"